
Święty Jan Paweł II – część II
8 grudnia 2022Okres II wojny światowej
Po przegranej przez Polskę wojnie obronnej (1.09.1939-5.10.1939), nasz kraj znalazł się pod okupacją III Rzeszy Niemieckiej i Związku Sowieckiego. Dalsze studia na Uniwersytecie Jagiellońskim stały się dla Karola Wojtyły niemożliwe z powodu zamknięcia tej uczelni przez niemieckich okupantów i aresztowania jej 183 profesorów w dniu 6 listopada 1939 roku (w podanej liczbie poza pracownikami naukowymi Uniwersytetu Jagiellońskiego mieścili się także pracownicy naukowi Akademii Górniczej).
Z tego powodu, rozpoczął pracę jako robotnik fizyczny w zakładach chemicznych Solvay w Krakowie. W tym okresie związał się z „Unią”. Była to katolicka konspiracyjna organizacja polityczno – wojskowa, która głosiła program odbudowy niepodległego państwa polskiego, opartego na zasadach katolickiej nauki społecznej. Po wejściu tej organizacji w 1943 roku w skład Stronnictwa Pracy był członkiem tej partii. Stronnictwo Pracy było partią polityczną, powstałą w 1937 roku, która była ugrupowaniem chrześcijańsko – demokratycznym, opartym na społecznych encyklikach „Rerum novarum” Leona XIII z 1891 roku i „Quadragessimo Anno” Piusa XI z 1931 roku. 22 sierpnia 1941 roku wraz z przyjaciółmi założył w Krakowie Teatr Rapsodyczny. Kierownictwo teatru objął Mieczysław Kotlarczyk (1908-1978).
Zobacz także: Święty Jan Paweł II – część I
W tym samym roku Karol Wojtyła przeżył kolejną rodzinną tragedię, 18 lutego zmarł jego ojciec, Karol Wojtyła senior. W 1942 i 1943 roku, jako reprezentant krakowskiej społeczności akademickiej udał się na Jasną Górę aby odnowić Śluby Jasnogórskie. Okres II wojny światowej to także czas, kiedy młody Karol tworzył utwory literackie, takie jak chociażby zbiór wierszy „Renesansowy psałterz” (wydany w 1999 roku). Silny wpływ wywarł na niego krawiec Jan Tyranowski (1901-1947), dzięki któremu poznał on dzieła Świętego Jan od Krzyża (1542-1591).

Po latach tak go wspominał:
„Od niego nauczyłem się między innymi elementarnych metod pracy nad sobą, które wyprzedziły to, co potem znalazłem w seminarium. Tyranowski, który sam kształtował się na dziełach św. Jana od Krzyża i św. Teresy od Jezusa, wprowadził mnie po raz pierwszy w te niezwykłe, ja na mój ówczesny wiek, lektury”.
Obecnie trwa proces beatyfikacyjny Jana Tyranowskiego, w 2017 roku papież Franciszek podpisał dekret o heroiczności jego cnót i od tego momentu przysługuje mu tytuł „Czcigodnego Sługi Bożego”. W 1942 roku podjął ostateczną decyzję o wyborze drogi życiowej – w październiku tego roku wstąpił do Archidiecezjalnego Seminarium Duchownego w Krakowie, działającego wtedy w warunkach konspiracji.
1 listopada 1946 roku został wyświęcony na księdza w Pałacu Arcybiskupów Krakowskich przez kardynała Adama Stefana Sapiehę, 2 listopada odprawił swoją Mszę prymicyjną w katedrze na Wawelu. 15 listopada tego samego roku wyjechał do Rzymu, aby kontynuować tam studia teologiczne na Papieskim Międzynarodowym Athenaeum Angelicum, obecnie uczelnia ta nosi nazwę Papieskiego Uniwersytetu Świętego Tomasza z Akwinu (Angelicum).
Koniec części drugiej…