Święty Jan Paweł II- część IV
16 stycznia 2023Okres piastowania funkcji metropolity krakowskiego (1964-1978).
Po objęciu funkcji metropolity krakowskiego, Karol Wojtyła uczestniczył w obchodach Millenium Chrztu Polski w 1966 roku. W dniu 3 maja tego roku brał udział w uroczystościach milenijnych na Jasnej Górze wraz z Prymasem Polski, Kardynałem Stefanem Wyszyńskim, a w dniach 7-8 maja przyjął w Krakowie obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, pielgrzymujący w tym roku po terytorium całej Polski. W roku następnym, 1967, został mianowany kardynałem przez papieża Pawła VI, kardynalski biret odebrał 28 czerwca 1967 roku w Rzymie.
Piastując godność arcybiskupa krakowskiego, wizytował parafie i klasztory położone na terenie jego diecezji. W 1965 roku otworzył proces beatyfikacyjny siostry Faustyny Kowalskiej. Utrzymywał także ożywione kontakty ze środowiskami naukowymi i artystyczny Krakowa. W tych latach opublikował kilka swoich książek z dziedziny filozofii, teologii i literatury: „Osoba i czyn”, „U podstaw odnowy”, „Studium o realizacji Vaticanum II”, „Przed sklepem jubilera” oraz „Promieniowanie ojcostwa”.
Był mocno zaangażowany w sprawy Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, który w 1954 roku na mocy decyzji władz komunistycznych został odłączony od Uniwersytetu. W swoich listach do duchownych i wiernych diecezji zwracał uwagę na tę kwestię, utrzymywał także kontakty z uczonymi pracującymi na UJ, m.in. z profesorem Adamem Vetulanim (1901-1976), historykiem prawa, który specjalizował się w historii prawa kanonicznego.
W tych latach był stał się drugą osobą w polskim Episkopacie, po Kardynale Stefanie Wyszyńskim. Współpracował ściśle z Prymasem Stefanem Wyszyńskim, okazując mu wielki szacunek. Stał się bardzo znany także poza Polską. Po publikacji encykliki papieża Pawła VI, „Humanae Vitae”(1968), na temat ludzkiej seksualności, bronił jej przed krytykami na łamach watykańskiego dziennika „L’Osservatore Romano”, a także prasy świeckiej różnych krajów. Odbywał podróże zagraniczne, był zapraszany przez różne środowiska uniwersyteckie. Wiosną 1976 roku, na zaproszenie papieża Pawła VI wygłosił w dniach 7-13 marca rekolekcje wielkopostne.
W 1978 roku, po śmierci Pawła VI, brał udział w konklawe, które wybrało w dniu 26 sierpnia tego roku jego następcę Albino Lucianiego, który przyjął imię Jana Pawła I. Po jego niespodziewanej śmierci już po 33 dniach pontyfikatu (29 września), udał się na kolejne konklawe. Rozpoczęło się ono 14 października. Wśród faworytów do objęcia godności nowego papieża wskazywano kardynałów Giovanniego Benellego i Giuseppe Siriego. Nie udało im się jednak zebrać wymaganej liczby 75 głosów do wyboru na papieża. W rezultacie tej sytuacji, zaczęto szukać do godności papieża odpowiedniego kandydata spoza Włoch. Ówczesny metropolita Wiednia, kardynał Franz Konig (1905-2004) rozpoczął prowadzenie kampanii na rzecz wyboru Karola Wojtyły na nowego papieża, zaś Prymas Wyszyński zaczął namawiać arcybiskupa Krakowa do wyrażenia zgody na objęcie najwyższego urzędu w Kościele.
Zobacz także: Spotkanie Noworoczne Kół Gospodyń Wiejskich
Ostatecznie, 16 października 1978 roku w ósmym głosowaniu Karol Wojtyła został wybrany na nowego papieża i przyjął imię Jana Pawła II. Za jego kandydaturą głosowało 99 kardynałów. Wynik wyboru został ogłoszony przez kardynała Pericle Feliciego o godzinie 18.44. Wbrew ceremoniałowi papieskiemu, nowy papież swoją mowę powitalną wygłosił w języku włoskim, a nie po łacinie. Kilka dni później, 22 października miała miejsce formalna inauguracja pontyfikatu Jana Pawła II podczas uroczystej Mszy Świętej na Placu Św. Piotra.
Koniec części IV.
